خواص درمانی گل ختمی

خواص درمانی گل ختمی

ختمی گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است .گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن به حدود 2 متر می رسد ساقه آن از کرکهای ریز که به رنگ خاکستری می باشد پوشیده شده است .برگهای ختمی دندانه دار ، پهن و مانند قلب می باشد . گلهای آن درشت به رنگ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی است که بصورت دسته های سه تایی در اواخر تابستان ظاهر می شود .ختمی به علت داشتن گلهای زیبا به صورت گیاه زینتی در باغچه ها کاشته می شود . تمام قسمتهای این گیاه استفاده طبی دارد .

ترکیبات شیمیایی:

ختمی دارای لعاب و موسیلاژ زیادی است .این گیاه دارای مواد نشاسته ای ، چربی ، اسانس ،‌ آنتوسیانین Anthocyanin ، ‌آل تئین Altheine ، دای اکسی بنزوئیک اسید DIoxybenzoic Acid و سیانیدین Cyanidin می باشد .

خواص داروئی:

ختمی از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است و بطور کلی روی تمام اعضای بدن مخصوصا روده ها ، ریه ها ، معده ، کلیه ها و مثانه موثر است .

خواص گل ختمی

1. ملین و برطرف کننده یبوست است .
2. بیماریهای تنفسی را برطرف می کند.
3. سرفه های خشک را از بین می برد .
4. برای رفع گلو درد جوشانده گل ختمی را غرغره کنید .
5. عادت ماهیانه را منظم می کند .

خواص ریشه ختمی

1. ناراحتی های پوستی را برطرف می کند و پوست را نرم می سازد .
2. سرفه های خشک را از بین می برد.
3. تب راپائین می آرود .
4. اسهال خونی را شفا می بخشد .
5. ادرار را زیاد می کند.
6. کمی ترشحات عادت ماهیانه را برطرف می کند.
7. تورم را رفع می کند.
8. ناراحتی های دستگاه ادراری را برطرف می کند.
9. قند خون را تنظیم می کند.

خواص برگ ختمی

1. ضماد برگ ختمی در برطرف کردن دمل ها و ورم پستان و ورم معده موثر است .
2. برای التیام شکستگی ها ، برگ ختمی را بصورت ضماد درآورده و روی محل شکستگی بگذارید .
3. ضماد برگ ختمی در برطرف کردن درد سیاتیک مفید است .
4. رعشه را برطرف می کند.
5. ورم بناگوش را با ضماد برگ ختمی درمان کنید.

طرز استفاده:

1. خیسانده ریشه ختمی : 10 گرم ریشه ختمی را پوست کنده و خرد کرده و در یک لیتر آب سرد خیس کنید و پس از 8 ساعت آنرا صاف کرده و نگهداری کنید این مایع در رفع اسهال خونی بسیار موثر است .
2. دم کرده ختمی :در حدود 20 گرم ریشه ختمی را تمیز کرده و خرد کنید و آنرا در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید بماند تا سرد شود سپس آنرا صاف کرده و با عسل مخلوط کنید .
3. دم کرده گل ختمی :20 گرم گل خشک شده ختمی را در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید بماند تا سرد شود سپس آنرا با قند یا عسل شیرین بکنید .
4. محلول شستشوی چشم : نیم گرم گل خشک ختمی را در 150 گرم آب ریخته و به مدت 5 دقیقه بگذارید بجوشد سپس آنرا سرد کنید و 5 قطره الکل کامفه در آن بریزید.

مضرات :ختمی گیاه مفید و بی ضرری است فقط زنان باردار و مادران شیرده باید از زیاد خوردن آن پرهیز کنند .کسانیکه سرد مزاج هستند باید ختمی را با عسل بخورند- گیاه گل ختمی: گل ختمی انواع مختلفی دارد که هر کدام رنگ های متفاوتی دارند از جمله زرد، قرمز، بنفش و سفید. ختمی هایی که گل سفید دارند کاربرد درمانی بیشتری دارند. گل ختمی از اواسط خرداد تا اواخر پاییز گل دارد. موارد درمانی آن بیشتر در برگ و گل این گیاه است. گل این گیاه را به صورت درمانی برای ناراحتی های تنفسی مثل آسم، برونشیت و سرفه به کار می برند. در ناراحتی های نادر آسم، پودر این گیاه باعسل کاربرد موثری دارد. این گیاه همچنین در عفونت های ریوی جوابگوی خوبی است. اگر در موقع استفاده برگ و گل آن با هم مخلوط شود بهتر است البته در موارد درمانی، گل ارجح تر است. اصولا چون این گیاه لعاب زیادی دارد برای شوره سر مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین برای طراوت و شادابی پوست صورت از ماسک آن استفاده می شود. این گیاه یکی از داروهایی است که پوست اندازی را سریع و شادابی پوست را تضمین می کند و ضد عفونی کننده بسیار خوب و ضد قارچ می باشد. این گیاه در موارد ریزش مو، شوره و چربی سر استفاده می شود. داروی خوبی برای لنیت بخشیدن به دستگاه گوارشی است که در موارد یبوست از آن استفاده می شود. قسمت های مورد استفاده این گیاه، گل، برگ و ریشه آن است. ریشه عمیق و طولانی دارد که آن را له می کنند و می شویند و سریع خشک کرده و از آن استفاده می کنند. تمام موارد درمانی که در مورد گل و برگ ها گفته شد در مورد ریشه این گیاه نیز صادق است.

- گیاه شیرین بیان: شیرین بیان گیاهی خودرو است. بیشتر برای ناراحتی های دستگاه گوارشی و ناراحتی های زخم معده، زخم اثنی عشر و ورم معده استفاده می شود. موارد درمانی این گیاه بیشتر در ریشه آن می باشد. عصاره و جوشانده ریشه این گیاه و همچنین پودر ریشه به عنوان خلط آور، افزایش دهنده فشارخون و برطرف کننده ناراحتی های دستگاه گوارش و ضدالتهاب استفاده می شود.

- گیاه بارهنگ: این گیاه در جاهای مختلفی می روید و انواع مختلفی دارد. معمولا از دانه های این گیاه استفاده می شود. از این گیاه برای ناراحتی های تنفسی استفاده می شود و یکی از گیاه های لعاب دار و دارای ماده سافورین است. دانه های آن را در آب خیس می کنند. این گیاه عوارض جانبی ندارد. از برگ این گیاه به وفور استفاده می شود و برگ آن خاصیت ضد عفونی کننده دارد و همچنین دانه این گیاه هم خاصیت ضدعفونی کننده و خلط آوری خوبی برای دستگاه تنفسی دارد.

- گیاه بومادران: گیاه بومادران به دو گونه است. گونه اصلی آن در کوهستان ها و ارتفاعات رشد می کند و گونه دیگر آن اهلی تر است و کنار جاده ها، در دشت ها و حتی در داخل پارک ها دیده می شود. این گیاه ضد هیستری است و گیاهی است که می تواند ناراحتی های کلیوی، کبدی و مثانه را برطرف کند. این گیاه به خاطر ماده ای با نام کلین که در آن وجود دارد، فشار خون را پایین می آورد. این گیاه برای درمان ناراحتی های زنانه مفید می باشد. نحوه استفاده از این گیاه بدین صورت است که مقداری از این گیاه را دم می کنند و درطول روز، هر 4 ساعت یک لیوان از آن را مصرف می کنند. این گیاه بر روی دستگاه گوارش تاثیر مثبتی دارد، هضم کننده و برطرف کننده نفخ و گاز معده و روده است. همچنین برای ناراحتی های کبدی مفید است. این گیاه در همه جا می روید و فراگیر است و از اواخر اردیبهشت تا اواخر تیرماه گل های آن پایدار است و بیشتر قسمت گل و برگ این گیاه مورد استفاده می باشد.

- گیاه آویشن کوهی: آویشن کوهی یکی از گیاهان زیبا و معطر است که در مناطق معتدل می روید. نمونه اهلی این گیاه آویشن شیرازی است که بصورت کشت داده شده مورد بهره برداری قرار می گیرد و در شیراز کشت می شود. از نظر شکل ظاهری و طعم این دو نوع آویشن با هم فرق دارند. البته خواص درمانی آویشن کوهی بسیار بیشتر از آویشن شیرازی است. این گیاه بوی بسیار مطبوع و مزه تندی دارد و به خاطر خاصیتش در شدت دادن به جریان خون، به هر عضوی که مالیده شود خون به آن طرف سرازیر می شود. برای ریزش مو، جوشانده این گیاه استفاده می شود تا جریان خون را در آن قسمت بیشتر کرده و پیازمو تغذیه شود. این گیاه داروی بسیارخوبی برای دستگاه تنفسی و بیماری هایی از قبیل زکام، برونشیت، آسم، گریپ و... است. همچنین این گیاه داروی خوبی برای معده می باشد و ناراحتی های معده را از نظر هضم و نفخ به طور کلی برطرف می کند. این گیاه از جمله گیاهان نیروزا است و همچنین ضدترشح و ضدعفونت نیز می باشد. برای مصرف این گیاه تقریبا10 گرم آن را با یک لیتر آب مخلوط می کنند و به صورت جوشانده مورد استفاده قرار می گیرد که مصرف خوراکی دارد. برای اینکه تلخی این گیاه از بین برود به مدت 15 دقیقه آن را بجوشانید.جوشانده 50 گرم از این گیاه به علاوه یک لیتر آب به صورت غلیظ برای مصرف موضعی مورد استفاده قرار می گیرد.

- گیاه گشنیز کوهی: گیاه گشنیز هم به صورت اهلی کشت می شود و هم در کوه می روید ولی گیاهی که در کوه می روید دارای خواص بیشتری است. برگ و میوه این گیاه مورد توجه می باشد و منبع ویتامین های C و B و A است. موارد استفاده این گیاه برای ناراحتی های قلبی، نیرودهنده مغز و برطرف کننده هیستری و غش، اشتهاآور، ضدجوش و آفت دهان، ضدعفونی کننده مجاری تنفسی در زمان سرماخوردگی و زکام می باشد و حساسیت ناشی از آبریزش بینی را از بین می برد. این گیاه با تمام خواصی که دارد مصرف زیاد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهای مصرف زیاد این گیاه عبارتند از: خواب های پریشان و آشفته، بی خوابی، نسیان و فراموشی و لکنت زبان. مقدار مصرف این گیاه باید توسط پزشک تعیین شود که باید 25 گرم در یک لیتر آب بصورت جوشانده و2 تا 4 گرم از پودر دانهاش مورد استفاده قرار گیرد. مناطق رویش این گیاه در ارتفاعات است و فصل گل دهی گیاه از اواسط اردیبهشت تا اواخر تیرماه می باشد.

- گیاه بادام وحشی: این گیاه دارای انواع گوناگون می باشد. اهمیت بوته های این گیاه بیشتر در محافظت از خاک می باشد و در مناطقی که حاصلخیز نیست و امکان فرسایش خاک بیشتر است این گونه ها می توانند به راحتی به عنوان گونه های پیشآهنگ مستقر شوند. دانه ها و میوه های این گیاه مصرف خوراکی دارند. نوع دیگر استفاده از این گیاه استفاده از روغن آن است که به عنوان ملین و شستشو دهنده دستگاه گوارش مصرف دارد. همچنین مالیدن آن به محل درد به صورت موضعی استفاده دارد.

گل خطمی یک گیاه علفی پایا است که از تیر تا شهریور گل می دهد. این گیاه در چراگاهها, مرغزارها, کنارجویها بخصوص در خاکهای شور و در زمینهای پست تا نسبتاَ مرتفع دیده می شود. گل خطمی در اروپای مرکزی, کشورهای بالتیک, مناطق حاشیه رود خانه هایی که به دریای سیاه و خزر می ریزند و در غرب سیبری تا آسیای مرکزی یافت می شود. ریشه ها و برگها اندامهایی از گیاه هستند که دارویی می باشند. امروزه ریشه و برگ از گیاهان کشت شده جمع آوری می شوند. ریشه ها در پاییز برداشت می شوند و قبل از کندن پوست آنها باید در زیرزمین و یا در یک محلی بصورت موقتی انبار شوند. در طی عمل پوست کندن لایه چوب پنبه ای و بخش کورتکس برداشته می شود و سپس ریشه ها تکه تکه می شوند و در حرارت 40 درجه سانتی گراد خشک می شوند.

برگها قبل از مرحله گلدهی جمع آوری میشوند. داروی حاصله نباید دارای برگهایی باشد که مورد حمله زنگ یادیگر آفات قرارگرفته باشند. ماده دارویی بوی معطر و طعم موسیلاژی نسبتا شیرینی دارد و حاوی 10 درصد ترکیبات موسیلاژی ناشناخته است.

بعلاوه, ریشه ها حاوی ترکیبات دیگر مانند نشاسته (حدود 38درصد), قند(حدود 10 درصد) و قند اینورت می باشد. برگها علاوه بر موسیلاژ حاوی مقدار کمی اسانس فرار (2%) می باشند.

ماده موسیلاژ خلط آور است, سوزش غشا مخاطی راتسکین و التهاب را کاهش می دهد.ماده دارویی به صورت خیس شده در آب سرد و بصورت شربت یا چای برای درمان بیماریهای تنفسی که غشاء مخاطی ملتهب شده و می سوزد مصرف داخلی دارد و سرفه شدید و تنگی نفس راتسکین می دهد.

در بیماریهای کودکان این دارو اثر بسیار خوبی برای درمان اسهال و بیماریهای روده ای دارد. ماده دارویی اصولا از گیاهان کشت شده دربلژیک, آلمان و ایالات متحده آمریکا بدست می آید و کشت و کار گل خطمی از قرن هجدهم شروع شده است.